Via Zion National Parc op weg naar Bryce Canyon
Door: Jeanette
Blijf op de hoogte en volg Jeanette
16 Juli 2014 | Verenigde Staten, Hurricane
Nadat we de voorraden hebben aangevuld bij de Walmart (een mega supermarkt, speelgoedwinkel, auto-accessoires, drogist en Saturn ineen) laten we bloody hot Vegas achter ons. We rijden eerst naar de Hoover Dam. Een reusachtige betonnen stuwdam die begin jaren '30 werd aangelegd over de Colorado Rivier. De dam voorkomt overstromingen en zorgt tevens voor de water- en electriciteitstoevoer aan de staten Nevada, Arizona en California. Voordat we bij de dam kunnen komen, krijgen we eerst nog de Security in de camper. Twan verschiet even van kleur als de beveiliger binnenkomt. Hij had de gordel niet om en dacht dat hij op heterdaad betrapt werd...
Wat'n indrukwekkend bouwwerk, en dan te bedenken dat ze in de jaren '30 dit al konden maken!
Zo rond 13 uur rijden we dan richting het Zion National Parc. We hebben een camping uitgezocht dat ligt aan de rand van het Parc. Het is zo heerlijk hier met de campings. Tot nu toe rijd je ergens heen en er is altijd plek. Zo rond 5 uur komen we aan. We krijgen een heerlijk plekje in de schaduw. De plekken zijn veel ruimer dan we in Europa gewend zijn en in alle gevallen al voorzien van een picknicktafel. De wind waait stevig en voelt erg warm aan. Voor het eten duiken we eerst nog het zwembad in.
We hadden besloten de volgende dag de wekker eens niet te zetten. Mijn hemel, ik werd pas om 10 uur wakker!! Na het ontbijt zoeken we wederom de verkoeling in het zwembad die we op dit tijdstip helemaal voor onszelf hebben. Dan vertrekken we voor de rit verder naar de Bryce Canyon. We volgen een rit binnendoor door het Zion Park. Wat we daarin hebben gezien, kunnen wij met geen pen beschrijven zo mooi als die ver gezichten zijn. Knal rood/oranje gesteente en diepe groven. Schitterend!
Ons einddoel is Cannonville, een dorpje op de rand van het Bryce Canyon Parc.
Tijdens de rit wordt het rood/oranje gebergte vervangen door groene weiden. De weg die we rijden klimt verder omhoog en we zien uit over de toppen van naaldbomen en espen. Wat'n contrast. Onderweg steekt er ook nog 2x een hert over en ook hier weer kom je tegenliggers haast niet tegen. Inmiddels is de hitte vervangen door donkere luchten en af en toe een bui. Jee wat lijkt de hitte van Las Vegas al weer ver weg....
Om half 7 komen we aan op de camping, ondanks dat deze vrij vol staat, kunnen we hier terecht voor de komende 2 nachten. En vanavond hoeft de airco niet aan te brullen, maar kunnen we weer lekker onder de dekens slapen.
PS de WiFi is hier goed en Eric is al druk wat foto's aan het uploaden. Dus als het goed is .....En het laatste nieuws over mijn arm is dat die op dit moment alle kleuren van de regenboog heeft. Ziet er echt niet uit, maar functioneert gelukkig wel weer. Dus ik mag weer koken, jippie!! ;-(
Wat'n indrukwekkend bouwwerk, en dan te bedenken dat ze in de jaren '30 dit al konden maken!
Zo rond 13 uur rijden we dan richting het Zion National Parc. We hebben een camping uitgezocht dat ligt aan de rand van het Parc. Het is zo heerlijk hier met de campings. Tot nu toe rijd je ergens heen en er is altijd plek. Zo rond 5 uur komen we aan. We krijgen een heerlijk plekje in de schaduw. De plekken zijn veel ruimer dan we in Europa gewend zijn en in alle gevallen al voorzien van een picknicktafel. De wind waait stevig en voelt erg warm aan. Voor het eten duiken we eerst nog het zwembad in.
We hadden besloten de volgende dag de wekker eens niet te zetten. Mijn hemel, ik werd pas om 10 uur wakker!! Na het ontbijt zoeken we wederom de verkoeling in het zwembad die we op dit tijdstip helemaal voor onszelf hebben. Dan vertrekken we voor de rit verder naar de Bryce Canyon. We volgen een rit binnendoor door het Zion Park. Wat we daarin hebben gezien, kunnen wij met geen pen beschrijven zo mooi als die ver gezichten zijn. Knal rood/oranje gesteente en diepe groven. Schitterend!
Ons einddoel is Cannonville, een dorpje op de rand van het Bryce Canyon Parc.
Tijdens de rit wordt het rood/oranje gebergte vervangen door groene weiden. De weg die we rijden klimt verder omhoog en we zien uit over de toppen van naaldbomen en espen. Wat'n contrast. Onderweg steekt er ook nog 2x een hert over en ook hier weer kom je tegenliggers haast niet tegen. Inmiddels is de hitte vervangen door donkere luchten en af en toe een bui. Jee wat lijkt de hitte van Las Vegas al weer ver weg....
Om half 7 komen we aan op de camping, ondanks dat deze vrij vol staat, kunnen we hier terecht voor de komende 2 nachten. En vanavond hoeft de airco niet aan te brullen, maar kunnen we weer lekker onder de dekens slapen.
PS de WiFi is hier goed en Eric is al druk wat foto's aan het uploaden. Dus als het goed is .....En het laatste nieuws over mijn arm is dat die op dit moment alle kleuren van de regenboog heeft. Ziet er echt niet uit, maar functioneert gelukkig wel weer. Dus ik mag weer koken, jippie!! ;-(
-
16 Juli 2014 - 08:57
Lieke:
Heey!
Jemig wat klinkt dit allemaal super gaaf! Geniet met z'n allen van deze unieke reis!
En voorzichtig aan met alle ledematen;)
Groetjes Lieke -
16 Juli 2014 - 11:00
Elly:
Wat een geweldige reis zeg,ik maak me er al een hele voorstelling van,lekker genieten met zijn allen
Groetjes Elly -
16 Juli 2014 - 17:53
Marjan:
Fijn te lezen dat je arm weer ok is. Wat een mooie belevenissen zeg. Ik hoop dat het weer gauw weer een beetje beter is. Maar onder de dekens slapen zonder airco gebrul lijkt mij ook niet verkeerd. -
17 Juli 2014 - 22:04
Eef:
Wat een geweldige reis maken jullie!
Ook voor de jeugd, een reis om nooit te vergeten.
Fijn dat het met je arm weer beter gaat,
Ga nog lekker genieten van de laatste week.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
